Δεν σας έχω πει ακόμη πώς να υπολογίζετε με τύπο το περιεχόμενο πληροφορίας του Shannon. Σας έχω μόνο πει - διαισθητικά - ότι είναι το ποσό έκπληξης που έχει ένας δέκτης όταν λαμβάνει ένα μήνυμα από μία πηγή μηνυμάτων. Οπότε, διαισθητικά, μπορούμε να πούμε ότι η πηγή μηνυμάτων, το παιδί ενός έτους, το οποίο πάντοτε λέει "Ντα", δεν σας προκαλεί καμία απολύτως έκπληξη, ενώ αντιθέτως το δεύτερο παιδί ενός έτους που λέει: ¨"Νταντά, Μαμά, Μπαμπά", σας προκαλεί κάποια έκπληξη: Δεν γνωρίζετε ποια από τις τρεις αυτές λέξεις (επιλογές) θα πει αυτό το παιδί αμέσως μετά. Άρα, αυτό έχει μεγαλύτερο περιεχόμενο πληροφορίας. Και, παρόμοια, η πηγή μηνυμάτων που σχετίζεται με ένα αμερόληπτο νόμισμα έχει μόνο δύο μηνύματα, "κορώνα" και "γράμματα", ενώ η πηγή μηνυμάτων που σχετίζεται με ένα αμερόληπτο ζάρι έχει έξι πιθανά μηνύματα, άρα είναι λιγότερο προβλέψιμη και έχει περισσότερο περιεχόμενο πληροφορίας.